Παιχνίδια Συνεργασίας | Team Building Games (for kids)
Πάντα θεωρούσα το Σεπτέμβρη ιδανικό μήνα για να εξοικειωθούν τα μέλη μιας ομάδας μεταξύ τους, να βρουν τρόπους να συνεργάζονται και να συν-δημιουργούν και να εξελίξουν δεξιότητες κοινωνικής νοημοσύνης.
Έτσι, λοιπόν, το Σεπτέμβρη με πολλές ομάδες παιδιών παίξαμε παιχνίδια συνεργασίας και προχωρήσαμε ένα βήμα παραπέρα. Μοιραζόμαστε εδώ, μαζί σας, διάφορα παιχνίδια που αγαπήσαμε και ευχαριστηθήκαμε πολύ:
Παιχνίδια προσοχής
Ο στόχος ήταν να μάθουμε να προσέχουμε τις ανάγκες των άλλων, να αντιλαμβανόμαστε τι μπορεί να λείπει στον άλλο, να ευαισθητοποιούμαστε σχετικά, να μπορούμε να δούμε μέσα από την οπτική του άλλου, ή, απλά, να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας σ' αυτό που θέλει να μας πει κάποιος.
Για να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας σ' αυτό που θέλει να μας πει κάποιος, επιστράτευσα δύο κολπάκια, που πιάνουν:
1. Μετράω αντίστροφα "3, 2, 1...", δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα πιάνει!
2. Λέω δυνατά και τραγουδιστά "Μακαρόνια με τυρί!" και τα παιδιά απαντούν όλα μαζί "Όλοι δείχνουν προσοχή!". Αυτό αποπροσανατολίζει λίγο τη σκέψη του και την επαναφέρει στο μαζί.
Για να προσέξουμε τις ανάγκες των άλλων και τι μπορεί να του λείπει, παίξαμε το παρακάτω ωραίο παιχνίδι:
Κάθονται όλα τα παιδιά στο τραπέζι και ο συντονιστής είναι ο "σερβιτόρος". Σε κάθε παιδί "σερβίρει" συγκεκριμένα πράγματα: 1 πιάτο, 2 μπισκότα, 1 ποτήρι, πορτοκαλάδα, καλαμάκι, χαρτοπετσέτα. Αντί για μπισκότα μπορούν να σερβιριστούν φρούτα, αντί για πορτοκαλάδα, γάλα κ.ο.κ., δεν έχει σημασία ποιο θα είναι το φαγώσιμο. Κάθε φορά σε κάθε παιδί, ο "σερβιτόρος" ξεχνάει να φέρει κάτι, π.χ. τη χαρτοπετσέτα ή να βάλει χυμό ή 1 μπισκότο αντί για 2. Τα υπόλοιπα παιδιά, εκτός απ' το παιδί που σερβίρεται, πρέπει να πουν τι λείπει, τι έχει ξεχάσει να φέρει ο "σερβιτόρος". Εξηγούμε, με την πρώτη ευκαιρία, ότι οι γονείς μας προσέχουν τι μας λείπει και αυτό δείχνει αγάπη και φροντίδα και είναι όμορφο να το κάνουμε κι εμείς στους άλλους, να τους προσέχουμε και να δείχνουμε έτσι την αγάπη και τη φροντίδα μας.
Παιχνίδια επικοινωνίας
Ο στόχος ήταν να επικοινωνούμε με την κατάλληλη ένταση και χροιά φωνής, να πειραματιστούμε με τρόπους επικοινωνίας και να μεταφέρουμε το μήνυμα σωστά, με σωστή διαχείριση των συναισθημάτων μας.
Για να επικοινωνήσουμε με την κατάλληλη ένταση και χροιά φωνής, χρησιμοποιήσαμε δύο εφαρμογές στο iPad:
* Noise Down: https://itunes.apple.com/us/app/noise-down-sound-manager-alarm/id512411644?mt=8
* Too Noisy: https://itunes.apple.com/us/app/too-noisy-pro/id521646496?mt=8
Πιο πολύ παίξαμε με τις εφαρμογές αυτές και πειραματιστήκαμε, βλέποντας πως περνάμε καλύτερα όταν ο δείκτης είναι χαμηλά. Οι εφαρμογές αυτές, δηλαδή, λειτουργούν περισσότερο ως υπενθύμιση και, σιγά-σιγά, γίνεται συνήθεια η χαμηλή ένταση.
Για να πειραματιστούμε με τρόπους επικοινωνίας, φτιάξαμε το κλασικό και αγαπημένο τηλέφωνο με ποτήρια πλαστικά και σπάγγο:
Παιχνίδια ισορροπίας
Ο στόχος ήταν να εστιάσουμε την προσοχή μας και τις δυνάμεις μας σε ένα πράγμα, να συνεργαστούμε με άλλους για να καταφέρουμε να ισορροπήσουμε πράγματα ή εμάς τους ίδιους και να αντιληφθούμε, μέσα από τον πειραματισμό, την έννοια της ισορροπίας (στα πράγματα, στις σχέσεις μας με τους άλλους, στις προτεραιότητες που βάζουμε στη ζωή).
Για να πειραματιστούμε με την έννοια της ισορροπίας, παίξαμε επιτραπέζια παιχνίδια, όπως το Splash, το Bandu και το Bamboleo:
Το Splash μπορείτε να το βρείτε και στον Καλό Αγωγό (Λ.Τ.= €14,90).
Για να συνεργαστούμε με άλλους ισορροπώντας, παίξαμε δύο κιναισθητικά παιχνίδια:
1. Πύργος Ποτηριών:
Μαζεύουμε πολλά πλαστικά ποτήρια (χρησιμοποιημένα) και τα παιδιά προσπαθούν να φτιάξουν μια πυραμίδα από αυτά. Στη βάση, δηλαδή, βάζουν γύρω στα 10-12 και μετά, ανάμεσα σε δύο ποτήρια βάζουν ένα, ώσπου στην κορυφή να μείνει 1. Μια παραλλαγή του παιχνιδιού αυτού είναι με ένα κουτάλι κάθε παιδί να προσπαθούν να πιάσουν ανά δύο ένα ποτήρι και να το ισορροπήσουν πάνω στην πυραμίδα. Έτσι, δηλαδή, πρέπει να συντονιστούν τα δύο παιδιά, ώστε τα κουτάλια τους να κρατήσουν και να μεταφέρουν ένα ποτήρι από μια θέση σε μια άλλη.
2. Δοκός Ισορροπίας:
Φτιάχνουμε χάρτινους καρχαρίες και τους απλώνουμε αριστερά και δεξιά από ένα πλατύ κομμάτι ξύλο που αφήνουμε στο πάτωμα. Έπειτα, τα παιδιά πιάνονται χέρι-χέρι και προσπαθούν να ισορροπήσουν μαζί στη δοκό και να την περάσουν περπατώντας, απ' τη μια άκρη ως την άλλη, χωρίς να "πέσουν στους καρχαρίες".
Ελπίζω τα παιχνίδια μας να φανούν χρήσιμα σε γονείς και εκπαιδευτικούς που έχουν να διαχειριστούν ομάδες παιδιών. Αξίζει να αφιερώνουμε χρόνο για να εξασκούνται τα παιδιά σε δεξιότητες συνεργασίας! :)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου