Η Αλφαβήτα της Πόλης που Έδιωξε τον Πόλεμο

Διαβάζοντας το βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου "Η Πόλη Που Έδιωξε Τον Πόλεμο", σκέφτηκα πως θα ήταν μια πολύ καλή αφορμή για να μάθουμε να συλλαβίζουμε με τα παιδιά που θα πάνε στην Α' Δημοτικού.

(Μικρή παρένθεση: Το βιβλίο είναι καταπληκτικό!)

Διαβάζοντας το βιβλίο, προχωρούσαμε στα γράμματα ένα-ένα ρίχνοντας κάθε φορά και το ζάρι.
Αν τύχαινε:

• 1, τότε γράφαμε κάθε γραμμή του γράμματος με διαφορετικό χρώμα. 
• 2, τότε γράφαμε το γράμμα με κλειστά τα μάτια. 
• 3, τότε γράφαμε το γράμμα με το αντίθετο χέρι από αυτό που γράφουμε κανονικά (π.χ. με το αριστερό, αν γράφουμε κανονικά με το δεξί). 
• 4, τότε γράφαμε μια παρεούλα με αυτό το γράμμα (π.χ. αν ήταν το Δ, γράφαμε ΔΕ ή ΔΟ κλπ.). 
• 5, τότε έπρεπε να πούμε όσες πιο πολλές λέξεις μπορούμε που να αρχίζουν από αυτό το γράμμα. 
• 6, τότε έπρεπε να γράψουμε το κεφαλαίο και το μικρό δίπλα-δίπλα. 

Στο τέλος του παιχνιδιού, βέβαια, τα παιδιά ήθελαν να γράψουν σε όλα τα κεφαλαία και τα μικρά τους, για να έχουν ολοκληρωμένη την αλφαβήτα, όπως είπαν κι εκείνα "όλη μαζί"! :) 

Μόλις ολοκληρώνονταν 5 γράμματα, διαβάζαμε τι το ξεχωριστό συνέβαινε σ' αυτό το κομμάτι πόλης, μέχρι που τελειώσαμε το παιχνίδι και μετά ήρθε... ο πόλεμος! 

Τώρα πήγαμε από το τέλος πάλι στην αρχή, πέντε-πέντε τα γράμματα, αλλά αυτή τη φορά, λέγαμε συναισθήματα καλά και κακά που να αρχίζουν από αυτά τα γράμματα, με σκοπό να σκεφτούμε πιο πολλά καλά από κακά συναισθήματα και να νικήσουμε κι εμείς τον πόλεμο απ' την πλευρά μας! 

Και, φυσικά, τα καταφέραμε. ;)